Dag 6 : Zoo zonder apen

Vandaag maken we er een culturele uitstap van. We trekken naar Innsbruck naar de Alpenzoo. De Alpenzoo is de hoogstgelegen dierentuin van Europa, en is ook gekend omwille van het feit dat je er alleen dieren ziet die in de alpen voorkomen. Een giraffe of een olifant zal je er niet tegenkomen, apen nog veel minder, maar van die laatsten hadden we er zelf twee bij. Omdat het vandaag weer meer dan 30 graden warm ging worden, hadden we het vermoeden dat het wel eens rustig zou kunnen zijn in de zoo. En ja hoor, ons vermoeden werd bevestigd, absoluut geen drukte zoals je dat bij ons in de Antwerpse zoo op een zonnige dag meemaakt, maar hier en daar wat rondkuierenden toeristen die net zoals wij de rust van de zoo opzochten. Je kan de Alpenzoo op het vlak van inrichting vergelijken met Planckendael, maar dan op een steile helling, die steile helling heeft als bijkomend voordeel dat je vanuit de zoo een prachtig zicht op Innsbruck hebt.
Gewapend met een dikke telelens hebben we weer talloze foto's kunnen maken voor onze fotocollectie. Wolven, slangen, hagedissen, varkens, steenbokken,beren, alles wat je in de Alpen tegen het lijf kan lopen (of net niet tegen het lijf wenst te lopen) kan je hier van dichtbij zien. De beren kan je vanop een halve meter afstand bewonderen, gelukkig voor ons zit er wel een dikke glazen wand tussen.
Omdat we na ons bezoek aan de zoo nog tijd overhadden besloten we om met de Hungerburgbaan naar beneden naar de stad te rijden. De Hungerburgbaan is een staaltje van moderne techniek en architectuur en is een soort van omgekeerde kabelbaan. In plaats van dat de cabines onder de kabel hangen zoals bij een tradiotionele kabelbaan, staan ze nu op rails en worden ze door een kabel naar boven of beneden getrokken. Soms maakt het spoor hierbij een hoek van meer dan 60 graden, maar omdat de cabines meekantelen merk je daar niks van. De Hungerburgbaan gaat ook snel, maar liefst 10 meter per seconde, op minder dan 8 minuten tijd ben je vanaf de halte Alpenzoo in Innsbruck centrum. We hebben dan nog effe met de Voskes het huis met het gouden dak gaan opzoeken, kwestie het cultureel niveau van de kinderen een beetje op te krikken. Men was hier trouwens nog druk bezig met het opruimen van de laatste restanten van het EK voetbal, dat hier vorige week nog druk beleefd werd. Na wat sight-seeing in Innsbruck namen we de Hungerburgbaan terug naar boven en zijn we teruggekeerd naar Serfaus. In de verte zagen we boven Zamms een fikse stortbui hangen, maar tegen dat de eerste druppels op de auto begonnen te vallen zaten we al in de Landeck-tunnel, en aan de andere kant was het nog altijd droog, en dat is het ook voor de rest van de avond gebleven. We zijn hier nu al zes dagen, en hebben al elke dag prachtig weer gehad, wat het weer betreft kan onze vakantie al niet meer stuk, en wat de rest betreft ook niet hoor ....