Dag 2 : De Murmeltierweg

Vandaag is het zondag, en deze dag doet zijn naam alle eer aan. De dag begint onder een stralend zonnetje, na een lekker uitgebreid ontbijt maken we ons klaar voor onze eerste wandeltocht in de bergen dit jaar. We wilden de Murmeltierweg vorig jaar al te doen, maar er was toen te veel mist, waardoor we toen voor een andere tocht gekozen hebben. Dit jaar is het weer echter geen spelbreker, dus niks houdt ons nog tegen om deze tocht te gaan doen. Volledig gepakt en gezakt staan we omstreeks half tien aan het dalstation van de Komperdellbaan, en een klein half uurtje later staan we boven op de Lazid, klaar om aan onze tocht te beginnen. Je merkt dat het mooi weer is, want er komen tamelijk veel mensen naar boven die ook het hooggebergte in willen trekken. Bij de wegwijzers hangt een berichtje dat door de nog veel aanwezige sneeuw op deze hoogtes de wandelwegen er niet zo goed bijliggen, maar zoiets kan avonturiers zoals ons niet tegenhouden. De Voskes kijken er al naar uit om in de sneeuw te gaan stoeien. En na een dikke twee kilometer wandelen is het dan ook zover, met natte broeken (van het ongepland broek-skien) als gevolg. Deze tocht brengt ons tot een hoogte van ongeveer 2510 meter, waar we een mooi uitzicht hebben over de streek, en in de verte beneden zien we de Furgler-see al liggen. Toen we hier 5 jaar geleden nog eens waren was de Furgler-see niet meer dan een grote plas, nu is hij omwille van het vele smeltwater de naam See waard. We eten hier onze boterhammen op en de Voskes gaan pootje baden in het ijskoude water. Daarna beginnen we aan het tweede deel van onze tocht, richting Komperdell. Halverwege speelt Carine het nog eens klaar om haar knie nog eens te forceren, maar gelukkig voor ons viel het al bij al nog mee en hebben we geen helicopter moeten bellen om haar op te pikken. Omstreeks vier uur stonden we weer aan de Komperdell waar we de kabelbaan naar Serfaus namen. Het eerste wat we deden nadat we terug aan het hotel aankwamen was elk een halve liter bier achterover kieperen, en geloof ons maar, het heeft gesmaakt. Vanavond was het ook het wekelijkse gala-diner, en Thomas de manager van het hotel had ons een lekker fles wijn beloofd als blijk van dank voor de reclame die we voor Serfaus maken. Het enige wat we ons hier nog helder van kunnen herinneren is dat het een fles uit 2002 was en dat er 13,5 % alcohol inzat. De gevolgen waren al vrij snel duidelijk, des te later op de avond, des te vrolijker dat we werden, om niet te zeggen beneveld... En of dat alles nog niet genoeg was zijn we nadien bij Suwi aan de bar ook nog een stevige cocktail gaan drinken.

Van de rest van de avond kunnen we niet veel meer voortvertellen, ook het schrijven van de weblog hebben we veiligheidshalve maar uitgesteld tot maandagochtend....